Zoeken in deze blog

12-04-2010

Miauw

De busreis naar Diu was eigenlijk verschikkelijk. Ik moest van loket naar loket lopen en overstappen naar een andere bus midden in een verschrikkelijke krottenwijk. Toch ben ik hier aardig aan gewend geraakt en lijken zulke dingen gewoon een deel van mijn dagelijkse routine. In Diu heb ik inderdaad een scooter gehuurd. Ik heb een heel rondje gereden over het eiland en kwam langs verschillende kleine dorpjes. Van een dichtgegroeid tropisch bos met veel palmbomen tot een uitgestrekte vlakte met een uitzicht over de zee. Helaas kan ik hier niet zwemmen aangezien het strand bezaaid is met dronken Indiase mannen. Ik zwem alleen bij het hotel en zie dit vooral als een ruststop. Na drie nachten neem ik de bus naar Sasan Gir, waar ik eergister ben aangekomen. Ik ben nog niet uit de bus gestapt of ik word al aangesprokken door een oude man die een visitekaartje en een telefoon in mijn handen duwt. De man aan de telefoon zegt dat ik 5 minuten moet wachten en hij daarheen komt. Hij vertelt me dat hij om de hoek woont en zijn nichtje zal me erheen brengen. Ik loop samen met het achtjarige meisje naar het huis en sindsdien heeft zij mij zeide niet meer alleen gelaten. Ze spreekt perfect Engels, net als veel van de andere kinderen hier. Het huis heeft vier kamers en ik mag er een kiezen. Overal lopen kinderen en mensen die vrienden en familie zijn van de eigenaar, Nithin. Het is geweldig om te zien hoe het huishouden hier in India is en eigenlijk ben ik aan het logeren bij deze mensen thuis. Ze maken verse maaltijden voor me met heerlijke Chapatti, thali, chai en andere dingen waarvan ik de naam niet weet. Ik spreek met een vriend van Nathin, Farouk, af om de volgende ochtend voor zes uur lang op safari te gaan. Ook een andere Duitse jongen gaat mee.
De volgende ochtend is het extreem vroeg opstaan na de weinige uren slaap (muggenparadijs). Voor zes uur rijden we door het Sasan Gir Naturepark opzoek naar de Girleeuwen. Dit is de enige plek op de wereld waar je deze leeuwen nog vindt (populatie van ongeveer 350). We zien veel herten, sambar, apen en vogels. Af en toe stoppen we bij een kraampje voor Chai. Aan het eind van de dag geven we het op. Geen leeuwen en geen luipaarden. Maar morgen is er gelukkig weer een dag.
Vanochtend was het iets later opstaan en hadden we een safari geregeld via de overheid. Deze zijn duurder en duren maar drie uur, maar zijn zeker de moeite waard. Als je ze tijdens de reis extra betaald, gaan ze van de paden af. Dit met als gevolg dat ik op acht meter afstand kom te staan met een groep van zes leeuwen. Ze liggen rustig in de schaduw te slapen en kijken ons vredig aan. Het is zo ongelovelijk onbeschrijvelijk prachtig om deze dieren hier in het wild te zien. Dat is met niets vergelijkbaar. Het gaf een enorme kick en heel veel voldoening. Zo mooi, zo echt, zo dichtbij, dat is werkelijk fantastisch. Na een kwartier komt er een andere jeep en moeten we ruimte maken. We rijden verder door het park en ik kan een enorme greins niet van mijn gezicht halen. Ik voel kriebels in mijn buik en overal kippenvel. Vol enthousiasme praten we over deze prachtige wezens. Plotseling trapt de chauffeur keihard op zijn rem en zet de jeep in zijn achteruit. Nog twee leeuwen! Op zo'n 15 meter afstand liggen deze vrouwtjes ook uit te rusten. Hier kunnen we een half uur blijven staan om alleen maar naar ze te kijken. Ik moet zeggen dat ik dat de hele dag zou kunnen doen en het nooit zou vervelen. Ergens had ik zelfs de neiging om erheen te rennen en ze een knuffel te geven. Toch leek dit niet zo'n goed idee.
Inmiddels ben ik wat van mijn ethousiasme gekalmeerd. Maar dit blijft iets bijzonders en iets dat ik altijd zal onthouden. Het is nergens mee vergelijkbaar en al helemaal niet met een dierentuin! Ach, misschien moet je er ook maar gewoon heen gaan. Ik kan er uren over praten hoe fantastisch het was, maar alle elementen zoals hitte, een hobbelige weg, het dorre bos, de lieve Indiase tourguide en natuurlijk deze prachtige beesten komen dan niet goed tot hun recht.
Als ik weer helemaal uit mijn leeuwenroes ben gekomen ga ik verder richting Udaipur. Hopelijk kan ik morgenavond met een sleeperbus vanuit Junagadh erheen.

2 opmerkingen:

  1. SUPER! Wow, echt heel fijn, geniet!xxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. schatje, wat een fantastisch fijn stukje, wat tof dat je die leeuwen hebt gezien, en wat heerlijk dat je je steeds meer op je gemak gaat voelen! xx

    BeantwoordenVerwijderen