Zoeken in deze blog

19-04-2010

Laat me met rust!

Het toeristische Udaipur was achteraf gezien toch wel fijn. Na de chaimannetjes ben ik nog 2 dagen gebleven en had ik ook 2 Nederlandse meisjes ontmoet. Dit was echt heel erg fijn, omdat zij alle dingen echt snapten die ik had meegemaakt, incl. de irritaties etc. Met hun heb ik een dag rondgelopen, gewinkeld en wat gegeten. 's Avonds heb ik toen de bus gepakt richting Ajmer. Deze ging alleen over zo'n slechte weg dat ik elke keer van de ene kant van mijn smalle, doorgezakte bedje naar de andere kant werd gegooid. Op de momenten dat ik bijna sliep, knalde ik dan weer met mijn benen tegen een ijzeren balk aan. Dit leverde dus weinig slaap en veel blauwe plekken op. Aangekomen om 5 uur 's ochtends in Ajmer was er maar 1 rickshaw die me naar Pushkar kon brengen en dus voor veel te veel geld. Toch was het wel fijn om over de 'Snake Mountain' te rijden met zonsopgang en de ghettoblaster met Indiase muziek hield me ook wakker. In Pushkar was mijn hotel perfect. Het heette Lake View en had dus uitzicht op een lake dat droog was. Toch was het bed echt heerlijk en voor het eerst echt een goed kussen! Ik heb wat rondgelopen en wilde de enige Brahma tempel in India bezoeken. Op dat moment kreeg ik te horen dat er een soort festival was en allemaal mensen uit Gujarat daarvoor hierheen komen. Lekker druk dus. Toch word ik vrolijk van alle lieve vrouwen die nog nooit een blank persoon lijken te hebben gezien. Deze vrolijkheid wordt al snel weer verpest. Ik kan zo chagerijnig worden van het feit dat ik bij alles word afgezet. Dat krijg ik voor dingen een prijs te horen waarvan ik weet dat het gewoon 5 keer zoveel is als ik zou moeten betalen. Pushkar is dan misschien een leuk klein stadje, het stikt er ook van de opdringerige Indiase mannen. De hoeveelheid knipogen, luchtkusjes en 'hey sweeties' zijn deze afgelopen dagen vermiljoenvoudigd. Na een uur begin ik al een muur om me heen te bouwen en iedereen ook maar iets van aandacht vraagt krijgt een dode boze blik en geen reactie.
Vanochtend had ik besloten om naar Ajmer te gaan. Dit is ook maar 10 kilometer van Pushkar en leek me wel een leuke stad. Toch stikt het hier weer van de mannen. Ik begin echt een afkeer te krijgen tegen dat volk, dat mannenvolk. De starende blikken, gratis rondleidingen in de stad omdat 'your so beautifull'. Nee! Ik ben gewoon blank ok! Mijn oplossing is om gewoon alles aan vrouwen te vragen, die altijd heel erg vriendelijk zijn en geen nare bijbedoelingen hebben. Begrijp me niet verkeerd, het is een prachtige cultuur en sommige mensen zijn tot nu toe zo vriendelijk en behulpzaam geweest. Maar negen van de tien keer als ik denk iemand te kunnen vertrouwen, blijkt dat weer niet zo te zijn. Dit zorgt er gewoon voor dat ik een soort arrogant monster ben geworden dat alleen voor zich uit staart en nergens op reageert. Niet echt gezellig, maar toch blijkt dit de beste manier te zijn om van de achtervolgende en stalkende mannen af te komen.
Op dit moment zit ik nog in Ajmer, maar ik vershuil me in AC restaurants, internetcafes en mijn hotelkamer. Ten eerste omdat het gewoon te heet is, maar vooral vanwege 'die mannen'. Ik heb ook heel snel een busticket geboekt naar Jodhpur. Hopelijk is dit een betere, mooiere, vrouwvriendelijkere stad. Want ik heb er zelfs een busreis van 5,5 uur zonder AC en alleen een stoel voor over. En 1 ding weet ik zeker, ik zal niet met een Indiaas vriendje thuis komen!

2 opmerkingen:

  1. dus misschien wel met een indiaas vriendinnetje? ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. sorry maar dat van het indiase vriendje wisten we toch al wel? india of niet?

    BeantwoordenVerwijderen